ทำไมต้องเป็น “น้ำแก้วเปล่า?”
มีคำเปรียบเทียบหนึ่งที่ผมชอบมาก เเละใช้เป็นคติประจำใจอยู่เสมอ คำนั้นก็คือ พยายามทำตัวเป็น “แก้วเปล่า” อยู่เสมอ ทำไมจึงต้องเป็น “เเก้วเปล่า” เพราะเเก้วเปล่านั้นเปรียบได้กับภาชนะที่พร้อมจะรองรับสื่งอื่การที่เรายังไม่เก่ง “เราต้องอย่าออกนอกกรอบ"
การที่เรายังไม่เก่ง “เราต้องอย่าออกนอกกรอบ” ประโยคนี้อาจจะฟังดูตรงข้ามกับคำคมอื่นๆที่ว่าให้คนเรากล้าออกจากกรอบ เเต่สำหรับผมเเล้ว ผมขอมองในทางตรงข้ามกับคนอื่นสักเล็กน้อยว่า เรายังไม่ควร ออกนอกกรอบ หากเรายังไม่เก่งพอครับ