อย่างเวลาออกตัวเนี่ยจะใช้พลังงานจากมอเตอร์ไฟฟ้าในการขับเคลื่อน แปลว่าน้ำมันไม่เสียครับ หรือเวลาที่ผมแตะเบรก เครื่องยนต์จะหยุดทำงาน ทำให้ไม่เสียน้ำมันอีก แถมพลังที่ปกติจะเสียไป ตอนแรกก็จะถูกเปลี่ยนเป็นพลังงานไฟฟ้าชาร์จกลับไปเก็บไว้ที่แบตเตอรีอีกที ประเด็นอยู่ตรงนี้ไง พอเครื่องยนต์หยุดทำงานในบางจังหวะก้ไม่มีไอเสียปล่อยออกมา ไม่มีมลพิษ ถูกต้องมั๊ยคร้าบ เราตรงไปยังทางขึ้นสถานีเษตรที่สูงภูเรือซึ่งยังคงอยู่บนทางหลวงหมายเลข 203 จุดประสงค์คือพาเธอไปกินสเต๊กที่ไร่ธารโอบ คุณหุยเจ้าของภูนาคำเอาที่ดินกว่า 27 ไร่ของรีสอร์ทเธอเป็นประกันว่าที่นี่เจ๋งมาก ผมขับไปตามเส้นทางที่คดเคี้ยวขึ้นๆลงๆ จนได้พบไร่ธารโอบอยู่ทางซ้ายมือ บ้านหลังน้อยๆสีขาวซ่อนตัวอยู่หลังไม้ใหญ่ มีแบ็กกราวน์เป็นขุนเขาและต้นไม้เมืองหนาวทั้งต้นสนเอย ต้นแมคคาเดเมียเอย ผมได้มาเห็นต้นมันก็วันนี้เอง (คุณไม่เคยเห็นใช่ม้า...) คุณลุงส่องศิลป์เจ้ของรารดอบสวมเสื้อยืดแล้วคลุมไหล่ด้วยสเว็ตเตอร์สีเขียวก้านมะลิ เดินเข้ามาแนะนำเมนูอาหารให้เรา พออิ่มแล้วเราก็ทำเรื่องถนัดคือรบกวนเจ้าบ้านไปเรื่อยๆ ให้คุณลุงและครอบครัว (เหยื่อของเรามีมากกว่าหนึ่ง) พาเราเดินทัวร์ไร่ธารโอบซึ่งด้านหลังปลูกพืชพรรณต้นไม้ดอกไม้ไว้เยอะแยะ ที่เด่นที่สุดเจ้าต้นแมคคาเดเมียที่ผมพูดถึงไปแล้ว (รู้มั๊ยครับว่าเค้าขายส่งกันเม็ดละ 2 บาท) หรือทุ่งดอกไม้ไฮเดรนเยียร์สีฟ้าครามที่เธอไม่ดูเปล่าแต่เอามือขยุ้มเบาๆที่กลีบกลมๆด้วย
