ใจเราเอาไปได้ "เลย"


	Job l Good Heart l Work Hard	GO TO

เธอไปจุ้นทำกับเค้ามาแล้วด้วยครับที่ร้านนิยมไทย ถนนเลียบน้ำโขงนั่นเอง เดินชมเมืองแล้วไม่มีทางพลาดร้านนี้แน่นอน
      “ทำไมไม่เลือกที่พี่เค้าทำไว้สำเร็จแล้วล่ะ” ผมถามตอนที่เธอคลี่ฝ้ายออกมาเป็นแผ่นๆ วางให้มีความหนาสม่ำเสมอกัน และขึงด้ายเรียบร้อยแล้ว “ไม่ล่ะ” เธอตอบโดยที่ไม่เงยหน้าจากผืนฝ้าย “อยากทำเอง อยากมีผ้าห่มที่เราเป็นคนทำเอง ถึงจะเบี้ยวนิดๆหน่อยๆไม่เนี้ยบแบบที่พี่เค้าทำขายก็เหอะ แบบว่าภูมิใจกว่า”
      พี่ราตรี เจ้าของบ้าน ยิ้มหน้าหวานและดูเหมือนจะยินดีให้ยัยนี่จุ้นด้วยอีกต่างหาก พี่ราตรีเล่าว่ามีอยู่บ้างเหมือนกันที่ลูกค้าลองมาช่วยทำผ้าห่ม เพราะอยากให้เป็นฝีมือตัวเองด้วย บ้างก็มาทำเป็นของขวัญ บ้างก็มาขอลองทำสนุกๆ อย่างล่าสุดเห็นว่าเรย์ แมคโดนัลด์ก็เพิ่งมานั่งทำผ้าห่มกับแกเมื่อเดือนก่อน
      เย็นนี้เรานั่งรับลมโขงกินข้าวเย็นที่ร้านเฮือนหลวงพระบาง บรรยากาศของร้านทำให้เธออารมณ์ดีตั้งแต่ข้าวยังไม่ตกถึงท้อง เพราะดอกไม้ที่มีอยู่รายรอบบริเวณ และเสียงเพลงเบาๆรุ่นคุณยายยังสาวที่ลอยเคล้ามากับเสียงลม
      “อยากินข้าวกับอะไร” ผมถามพลางเปิดเมนู
      “อยากกินกับเธอ”

1 ขี้เกียจปั่นจักรยานเองก็นั่งสามล้อให้พี่เค้าปั่นแทน
2 คุณยายทองคูณ เจ้าของโรงแรมรุ่นที่สอง ส่วนผู้หญิงที่เห็นในภาพแขวนคือเจ้าของรุ่นแรก
3 ผ้าห่มผืนนุ่มของขึ้นชื่อเชียงคานจะห่มอุ่นยิ่งขึ้นถ้าเราได้ลงมือทำเอง
4 เชียงคานเดินเที่ยวก็ทั่ว

ถึงเชียงคานแล้วอย่าพลาด
   - ตื่นแต่เช้าใส่บาตรข้าวเหนียว ควรแจ้งที่พักให้ช่วยจัดเตรียมกระติ๊บข้าวเหนียวไว้ให้ และควรล้างมือให้สะอาดก่อนใส่บาตรเพื่อผลบุญและสุขอนามัยของพระภิกษุสงฆ์
   - ข้าวปุ้นน้ำแจ่ว เป็นเส้นขนมจีนน้ำซุปใสใส่เครื่องในหมู รสชาติและหน้าตาน้องๆเฝอ ราคาตั้งแต่ 20-40 บาท มีขายที่ซอยศรีเชียงคาน 16 หรือ ซอย 14 บน
   - พี่น้องมุสลิมทั้งหลาย อย่าลืมแวะร้านต๋องข้าวมันไก่ข้างวัดมหาธาตุ ระหว่างซอย 14 กับซอย 15 จุดเด่นนอกจากความเป้นกันเองของบังต๋องและภรรยาแล้ว ข้าวมันไก่ที่นี่ขายได้ไงครับจานละ 10 บาท รสชาติดีมาก ไม่สมราคาเลย แต่ก็ขอให้ตรึงราคานี้ไปอีกนานเท่านาน
   - มะพร้าวอ่อนแก้ว แนะนำสุดชีวิตกับมะพร้าวอ่อนแก้วเกรด A ย้ำว่าเกรด A เพราะใช้เนื้อมะพร้าวอ่อนมาทำมะพร้าวแก้ว หวานมันสุดใจขาดดิ้น
   - กล้วยเบรกแตก แท้จริงคือ กล้วยสุกที่เอามาทอด ของดีสีต้องม่วงๆดำ ส่วนรสชาติ...ก็กินแล้วหยุดไม่ได้จนตั้งชื่อว่ากล้วยเบรคแตกคิดว่าจะเป็นยังไงล่ะครับ

บอกลาเชียงคาน

      เช้านี้ตีห้าเธอตื่นได้เองโดยไม่บ่น แถมยังทันแต่งหน้าอ่อนๆ มาซะเรียบร้อย
      “ก็เผื่อเธอจะอยากถ่ายรูปฉันบ้าง เห็นถ่ายแต่ภู ถ่ายแต่น้ำตก” เธอยิ้มตาเจ้าเล่ห์แล้วนั่งบนเสื่อข้างๆคุณยายเพื่อรอใส่บาตรข้าวเหนียว พระสงฆ์ออกรับบิณฑบาตกันมาเป็นสายตั้งแต่รุ่งหลวงปู่ไปถึงเณรน้อยจนเธอจกข้าวเหนียวแทบไม่ทัน “แล้วพระไม่ฉันกับเหรอคะ” เธอหันไปทำตาแป๋วถามคุณยาย คุณยายเล่าว่าที่ใส่บาตรแต่ข้าวเหนียวเพราะพระท่านออกบิณฑบาตแต่เช้า บางครั้งศรัทธาญาติโยมยังไม่ทันได้ทำกับข้าว มีเพียงข้าวเหนียวเท่านั้นที่หุงเสร็จเรียบร้อย ก็ให้ใส่ข้าวเหนียวไปก่อนจะได้ไม่พลาดดอกาศทำบุญ แล้วค่อยตามไปถวายที่วัดอีกที

      เราขับรถเลยออกมาจากตัวเมืองนิดหน่อยตามเส้นทาง 201 แล้วแยกเข้าไปตามทางเข้าป่านาป่าหนาดประมาณ 10 กิโลเมตร เพื่อไปดูหมู่บ้านวัฒนธรรมไทดำ ซึ่งย้ายมาตั้งถิ่นฐานที่นี่ตั้งแต่ปี พ.ศ 2448 ทุกวันนี้ยังมีการรวมกลุ่มของชาวบ้าน มีโชว์รูมแสดงการทอและจำหน่ายผ้าที่ทอให้เห็น

อ่านต่อหน้า 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9