สมัยแรกๆที่อาจารย์จักรพันธุ์เล่นหุ่นกระบอก คุณต๋องมีท่าทีต่อต้านด้วยซ้ำ มาวันนี้ เขาเป็นทั้งผู้เขียนบทหุ่น ช่วยบรรจุเพลง ช่วยออกแบบฉาก หุ่นตัวพระสำคัญๆในเรื่องตะเลงพ่าย เขาก็เป็นคนสร้างทั้งหมด จะมีก็แต่หุ่นสมเด็จพระมหาธรรมราชาที่อาจารย์จักรพันธุ์ลงมือเขียนพระพักตร์เอง คุณต๋องยังเป็นผู้ออกแบบการกรีดนิ้วของหุ่น
           แต่เดิมหุ่นกระบอกจะทำท่าเพียงกำมือและมีช่องเสียบดาบเพื่อให้ดูเหมือนจับดาบต่อสู้ได้ แต่หุ่นกระบอกเรื่อง ‘ตะเลงพ่าย’ พัฒนาขึ้นมาถึงขั้นกรีดนิ้วรำได้ และขยับจับสิ่งของได้จริง ผู้ชมจะเห็นหุ่นชักดาบออกจากฝักต่อหน้าต่อตา ในฉากสมเด็จพระนเรศวรมหาราชประกาศอิสรภาพ พระองค์ทรงหลั่งทักษิโณทกจริงจากสุวรรณภิคาร (คนโทน้ำ) เป็นที่ตื่นตาตื่นใจผู้ชมยิ่ง ผู้คิดกลไกทำให้หุ่นเคลื่อนไหวได้ราวมีชีวิตทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของคุณต๋อง – วัลลภิศร์
           “ที่ผมต่อต้านการเล่นหุ่น” คุณต๋องเล่าถึงสาเหตุ “คือตอนนั้นคงจะต้องศึกษาศาสนาสุดโต่งไปหน่อย เราก็เลยไม่อยากเล่นร้องรำทำเพลง
           “พอต๋องสนใจเรื่องพระพุทธศาสนา ก็คอยมาพูดขัดเรา” อาจารย์จักรพันธุ์บ่นต่อหน้าลูกศิษย์ “เราเขียนรูปเป็นวิชาเอก เล่นหุ่นเป็นวิชาโท มันก็ต้องมีซ้อมอะไรต่ออะไร ก็เบียดเวลาเขียนรูป ต๋องก็คอยบอก อาจารย์อย่าเล่นเลย ทีนี้ต๋องเขาไปบวช ตอนนั้นต๋องอายุ 27 ใช่มั๊ย” อาจารย์หันไปถามศิษย์ “พอต๋องไปบวชปุ๊บ ผมเล่นเลย ไม่มีใครคอยขัด”
           “พออาจารย์รับคำจะเล่นหุ่นปุ๊บ ผมสึกมาพอดี” คุณต๋องบอก “ก็มาช่วยทำ”
           และหลังจากที่ได้คลุกคลีอยู่กับหุ่นและการเล่นหุ่นมานาน คุณต๋องรักศิลปะการเล่นและการสร้างหุ่นกระบอกไม่น้อยกว่าผู้เป็นอาจารย์ เมื่ออาจารย์จักรพันธุ์ได้รับเชิญให้ซ่อมหุ่นหลวง ขนาดสูงราวเมตรกว่า 8 ตัวในช่วย พ.ศ. 2526-2529 เขาก็เป็นผู้ช่วยคนสำคัญอีก 10 ปีต่อมา อาจารย์จักรพันธุ์รับเชิญจากพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร ให้ช่วยซ่อมหุ่นวังหน้าขนาดสูงราว 28-37 เซนติเมตร จำนวน 100 ตัว เขาก็เป็นผู้ช่วยคนสำคัญ

เหตุประหลาดกับหุ่นกระบอก
           “เราขนหุ่นวังหน้ามากองเต็มบ้าน” คุณต๋องเล่าถึงเหตุการณ์ประหลาดเมื่อรับซ่อมหุ่นหน้าวัง “ผมฝันเห็นเด็กวิ่งเต็มบ้าน ฝันเหมือนจริงเลยฮะ เด็กตัวเล็กๆ เต็มเลย มายืนอยู่ข้างล่าง ไว้ผมจุก หันหน้ามามองเรา บ้างมายิ้มล้อเล่น ครูเจริญชัย (ต้นครองจันทร์) มานอนบ้านเราวันแรก เขาถาม อาจารย์เอากุมารทองมาเลี้ยงหรือครับ มันแกล้งผมทั้งคืนเลย นอนไม่หลับ เลยพาครูลงมาดูข้างล่าง หุ่นเรากองเต็มบ้านเลย”
           “แต่ผมไม่เคยเจอนะ” อาจารย์จักรพันธุ์บอก “ตอนเราซ่อมหุ่นหลวง เราทำพิธีบวงสรวง ตอนซ่อมหุ่นวังหน้า เราก็ต้องทำ ผู้ใหญ่แนะนำ เพราะไปเอาของท่านมาซ่อม และเราไม่ได้เอาท่านไปทำอะไรที่ไม่ดี เราไปทำให้ท่านกลับมีชีวิตขึ้นมา ก็ไม่เคยมีเหตุการณ์อะไร