ทุกวันนี้ชีวิตชาวเลเกาะหลีเป๊ะนับได้ว่าเปลี่ยนไปจากสมัยก่อนครั้งที่ผมเคยมาเยือนมากโข อาชีพประมงลงลอบจับปลาที่เคยเห็นอยู่รอบๆ เกาะก็ลดน้อยลง เกาะกระ เกาะเล็กๆ หน้าเกาะ หลีเป๊ะที่เคยอุดมไปด้วยกุ้งมังกร วันนี้ก็แทบจะไม่มีใครเห็นกุ้งมังกรสักตัว ขณะที่ทรัพยากร สัตว์น้ำลดน้อยลง ชาวเลพวกนี้ก็หันมาจับอาชีพใหม่ล่าสุด นั่นก็คือการสร้างรีสอร์ตเพื่อรองรับ นักท่องเที่ยวที่มาจากทุกมุมโลก ลูกหลานชาวเลรุ่นนี้มีการศึกษาพอสมควร บ้างก็จบ ป.6 จาก โรงเรียนบนเกาะ บ้างก็ไปเล่าเรียน ต่อในเมืองหรือแม้แต่ในกรุง ทุกวันนี้เด็กจึงพอจะพูดภาษา อังกฤษ สื่อสารกับฝรั่งต่างแดนได้อย่างดี ส่วนชาวประมงในอดีตวันนี้ก็เริ่มมีอาชีพรับจ้างพา นักท่องเที่ยวท่องทะเลไปตกปลา ดำน้ำดูปะการัง รวมทั้งเที่ยวชมทัศนียภาพอันสวยงามตาม เกาะใหญ่น้อยต่างๆ หรือบ้างก็เป็นไกด์ท้องถิ่นที่เป็นกันเองกับทุกคน

ทุกวันของการมาเยือนเกาะหลีเป๊ะครั้งนี้ ผมชอบที่จะตื่นแต่เช้าเพื่อเดินมาชม พระอาทิตย์ขึ้น จากท้องทะเลทางด้านหน้าของเกาะ ท่ามกลางหมู่เรือหางยาวของชาวเลที่จอดกันเรียงราย มี ฉากหลังเป็นเกาะเล็กๆ คือ เกาะกระ และ เกาะทารัง ในบางมุมมองจะสามารถเห็นดวงตะ วันโผล่ขึ้นมาระหว่างเกาะ 2 แห่งนี้อย่างเหมาะเจาะผมชอบบรรยากาศยามเช้า เพราะไม่ค่อย มีผู้คนตื่นขึ้นมาชื่นชมกับธรรมชาติสักเท่าไรชีวิต ยามเช้าจึงสงบเงียบสวยงาม และเป็นส่วน ตัวกว่าเวลาใด พอสายแสงแดดเริ่มแผดจ้า ชีวิตของผู้คนที่นี่ก็เริ่มต้นขึ้น

หลังอาหารเช้าเมื่อทะเลเริ่มมีสีเข้มขึ้น เกาะหลีเป๊ะก็จะกลายเป็นเกาะ ที่โอบล้อมไปด้วยท้อง ทะเลอันงดงามสีมรกต ตามหาดทรายต่างๆ ฝรั่งจะทยอยกันมาใช้ชีวิตเรียบง่ายกับการนอน อาบแดดกันแทบทั้งวัน ใครที่ชอบตกปลาก็มุ่งหน้าไปยังโขดหินริมหาด แล้วใช้ชีวิตอยู่กับการ เหวี่ยงเบ็ดตกปลากันกลางแดดที่แผดเผาอย่างไม่ยี่หระ ใครร้อนก็ลงไปดำผุดดำว่ายในทะเล พอหายร้อนก็จะกลับขึ้นมาใช้ชีวิตกับหาดทราย สายลม และแสงแดด ที่เขาเดินทางมาไกลใน วันเวลาที่บ้านเขาเป็นฤดูหนาวอันเยียบเย็น พวกที่สนใจกิจกรรมดำน้ำ ก็จะพากันเช่าเรือหรือ ซื้อทัวร์ดำน้ำออกไปตามแหล่งดำน้ำตามเกาะต่างๆ และกลับมาอีกทีในยามเย็น

ส่วนใครที่เบื่อชีวิตทางด้านหน้าของเกาะ ก็สามารถเดินลัดเลาะไปอีกด้านหนึ่งที่เรียกว่า หาด พัทยา ซึ่งเป็นเวิ้งอ่าวทางด้านตะวันตกได้ แต่ทางฝั่งนี้รูปแบบการใช้ชีวิตของผู้คน ก็ไม่ต่าง กันมากนัก มีเพียงบางรีสอร์ตที่มีเรือซีคายักให้เช่าพายเล่นรอบๆ เกาะ

ยามเย็นก็เป็นอีกเวลาหนึ่งที่ผมชื่นชอบไม่น้อยไปกว่ายามเช้า เพราะที่ที่ผมอยู่บริเวณปลาย แหลมแห่งนี้จะเป็นเวิ้งอ่าวเล็กน่ารัก ซึ่งตอนกลางวันจะมีสภาพคล้ายกับ ลากูนน้อยๆ สีมรกต ให้ใครลงไปเล่นน้ำได้อย่างเป็นสุข ครั้นยามเย็น ตะวันกลมโตก็จะตกลับสู่ท้องทะเลที่มีเส้น ขอบฟ้าแบ่งกั้นอย่างสวยงามแทบทุกวัน ฝรั่งที่ใช้ชีวิตกันมาทั้งวัน ก็จะพากันมานั่งแถวหาด ทรายเป็นคู่ๆ ดูพระอาทิตย์ตกน้ำให้เป็นที่น่าอิจฉาสำหรับผม >