| ส่วนทรัพยากรที่สำคัญของเกาะราวีก็คือ ป่าไม้ที่ขึ้นเบียดเสียดกันอยู่เป็นดงดิบเขียวขจี โดย เฉพาะทางด้านตะวันออกและตอนกลางของเกาะ ส่วนทางด้านตะวันตกที่มีหาดทราย และ เวิ้งอ่าวที่เว้าเข้าหากันอยู่ 2 แห่ง และแห่งหนึ่งเป็นที่ตั้งของหน่วยพิทักษ์อุทยานฯ นั้น เนื่อง จากพื้นที่เป็นเนินเขาเตี้ยๆ ลาดลงสู่ที่ราบแคบๆ ที่มีธารน้ำไหลออกสู่ทะเล และมีป่าโกงกาง ขึ้นอยู่เป็นหย่อม จึงไม่ค่อยมีป่าดงดิบทึบให้เห็น ผมเวียนเรืออ้อมวนไปสำรวจทางด้าน เหนือของเกาะในช่วงบ่าย ก็พบว่าทะเลด้านนี้เป็นทะเลเปิดคลื่นลมค่อนข้างจัด ไม่ค่อย เหมาะกับการท่องเที่ยวสักเท่าใด นอกจากแล่นเรือเพื่อศึกษาภูมิประเทศ อย่างไรก็ดีก็ยังมี หาดทรายขาวสะอาดอยู่ทางด้านนี้อีกไม่น้อยกว่า 5-6 แห่ง ซึ่งหากเป็นในฤดูกาลที่กลับกัน |
|
เชื่อว่าชายหาดด้านนี้ลมจะสงบ และคงจะเป็นแหล่งที่ชาวเลกลุ่มที่พบเมื่อเช้าแวะเวียนมาหลบ ลมอยู่เป็นแน่ ผมแล่นเรือมาบรรจบเส้นทางเมื่อเช้าที่หัวเกาะราวีในตอนบ่ายแก่ๆของวันนั้น
ช่วงที่ข้ามร่อง น้ำระหว่างเกาะราวีกับเกาะอาดังนั้นคลื่นลมโหมกระหน่ำค่อนข้างแรงพอสมควร
และโชคดี ที่เห็นฝูงปลาใบกระโดดล้อเล่นกับคลื่นอยู่หลายครั้ง ร่องน้ำแถบนี้ถ้าเป็นช่วงคลื่นไม่จัดนักก็มัก
จะมีคนได้พบเห็นโลมาอยู่เสมอ ผมเวียนไปทางด้านทิศเหนือของเกาะอาดัง
ผ่านหาดทรายที่ ยาวเหยียดอีก 2 แห่งซึ่งหาดทรายไม่ขาวสะอาดมากนัก จากนั้นก็วนกลับมาทางด้านตะวันออก
ผ่านเกาะเหล็กและหมู่บ้านชาวเลอีกแห่งหนึ่งที่มีการลงหลักปักฐานทำสวนมะพร้าวกันมานาน
แล้ววนกลับมายังแหลมสนเป็นจุดสุดท้าย ที่นี่ยังเป็นแหล่งท่องเที่ยวพักผ่อนที่ไม่เคยขาดผู้คน
ของเกาะอาดังเสมอ ผมจึงพบเห็นหลายคนนำเต็นท์มาพักแรมอยู่ท่ามกลางความเงียบ
สงบอย่างน่าอิจฉา ยามค่ำคืนเขาเหล่านั้นคงจะนอนฟังเสียงสนต้องลมเพลินอารมณ์
และทุก เช้าเย็นก็คงมีใครที่ขยันปีนเขาขึ้นไปยังจุดชมวิว ผาชะโด ที่ครั้งหนึ่งผมเคยขึ้นไปมาแล้ว
และ สามารถมองเห็นเกาะ หลีเป๊ะและท้องทะเลกว้างไกลได้อย่างชนิดที่ว่าถ้าวันใดท้องฟ้าแจ่มใสก็
อาจเห็นได้ไกลถึงเกาะกลางและเกาะตะรุเตาเลยทีเดียว สำหรับผม ค่ำคืนในดงสนบนเกาะหลีเป๊ะยังเป็นสวรรค์ของการมาเยือนครั้งนี้อย่างไม่เสื่อม คลาย ในคืนที่สายลมโบยโบกผมก็ยังบอกกับตัวเองได้ว่ามีความรู้สึกอบอุ่นได้อย่างประหลาด และมีความสุขที่ได้กลับมาเยือนท้องทะเลที่ผมรัก ภาพของดวงตะวันที่ลาลับขอบฟ้ายังตรา ตรึงอยู่ในหัวใจ ภาพผู้คนที่มาที่นี่ด้วยความรัก ความรู้สึกที่ดีกับธรรมชาติยังเป็นภาพอัน ประทับใจที่ผมไม่อาจลืมเลือน และเหนือกว่าอื่นใด ผมยังอยากเห็นภาพอันสวยงามเหล่านี้ต่อ ไปนานเท่านานตราบที่ผู้คนทั้งหลายซึ่งย่างเหยียบมาที่นี่จะปลูกฝังความรักไว้ในหัวใจของเขา เหล่านั้นตลอดกาล > |