9

5…

ดึกมากแล้ว คืนข้างแรมท้องฟ้าอันมืดมิดประดับประดาด้วยแสง ดาว เบื้องล่างนั้นก็คือแสงระยิบระยับจากแสงไฟในเมือง เชียงดาว

ราวกับว่ามีแสงดาวระยิบระยับอยู่ทั้งบนดินและบนฟ้า

ผมเฝ้ามองเทือกเขาที่ตะคุ่มๆ อยู่ในความมืดแห่งนี้มาแล้ว 2 วัน

ภูเขาในตอนเช้าดูเหมือนจะนุ่มนวล แสงแดดอันแรงกล้าเวลา เที่ยงภูเขาก็จะมีแต่ความแข็งกระด้าง ยามเย็นท่ามกลางความ โพล้เพล้ ภูเขาคล้ายกับเหงาเศร้า

เป็นเช่นนี้หรือ

หรือความเป็นจริงภูเขาก็ยังคงเป็นเช่นเดิม

มีแต่เพียงความรู้สึกของผมเองเท่านั้นที่เปลี่ยนไป

นั่งอยู่บนเก้าอี้พับ หลังพิงฝาบ้าน โจนาทาน พาหนะสีขาวขุ่น จอดอยู่ข้างๆ

เดินทางมายาวไกล เฝ้ามองภูเขาด้วยสายตาคู่เดิม
แต่ดูเหมือนว่า สิ่งที่ได้รู้จักจะไม่ใช่ภูเขา ...

previous / next