ผมอยู่บนเส้นทางหมายเลข ๒๒ มุ่งสู่จังหวัดสกลนครผละจากเส้นทาง ๒๑๒ ซึ่งเลาะเลียบลำน้ำโขง

ถนนปรับปรุงเสร็จใหม่ๆ ดูกว้างขวาง เสียงเครื่องยนต์ครางกระหึ่ม สายลมแทรกผ่านกระจกดังหวีดหวิว

เดินทางมาได้ระยะหนึ่ง ผมก็พบว่าถนนเบื้องหน้ากว้างขวางขึ้น

เมื่อผละจากเส้นทางที่แนบชิดอยู่กับสายน้ำที่มีเรื่องราวแห่งมิตรภาพ

ยิ่งเดินทาง เส้นทางเบื้องหน้าก็ดูยิ่งอ้างว้าง

อาจบางทีเมื่อคิดจะเดินทาง หรือเดินทางไปได้ไกลเพียงไร ก็ไม่พ้น
ที่จะต้องพบกับความรู้สึกเยี่ยงนี้

< ย้อนกลับ/หน้าถัดไป >