ริมฝั่ง ภูเขาสูงชันออกไปชมธรรมชาติ ป่าดิบรอบข้างนั้นช่างร่มรื่น มีเสียงนกแปลก ๆ แว่วมาทักทายอยู่ไม่ขาด ผมพายอย่างไม่รีบร้อน เป็นจังหวะสม่ำเสมอ ตรงไปยังริมตลิ่ง ดินโล่ง ๆ มีตอไม้ตายซากหลายสิบต้น โผล่พ้นน้ำขึ้นมาดูระเกะระกะ มองลงไปใต้น้ำก็เขียวอื๋อลึกสุดหยั่ง เสียงหรีดและความสงัดของป่าทำให้ดูวังเวงพิกล แต่นี่สิถึงจะได้รสชาด ของผืนป่าอันแท้จริง ไม่นานนักฝนก็ตั้งเค้ามา เมฆฝนดำทะมึนก่อตัวและเคลื่อนลงต่ำ เหนือเรือนยอดป่าอย่างรวดเร็ว ฝนห่าใหญ่เทลงมาอย่างไม่ปรานี โชคดีที่ไม่มีลม มิฉะนั้นคงจะมีคลื่นซึ่งไม่เหมาะต่อการพายเรือในยามนี้ ผมอาศัยลูกบ้าพายเรือท่ามกลางสายฝนกระหน่ำ เม็ดฝนเย็นฉ่ำตกลงปะทะเนื้อตัวเย็นชื่นใจ จังหวะพายของผมยังสม่ำเสมอแม้ตัวจะเปียกปอน ผืนป่าและขุนเขากำลังเริงร่ารับฝน เช่นเดียวกับตัวผมที่กำลังอิ่มเอมหัวใจ มาภาคใต้ก็ต้องทำใจหน่อย ช่วงเช้า ๆ อาจจะแดดจัดร้อนแรง พอบ่าย ๆ เย็น ๆ ฝนก็ตกบ่อย ๆ เป็นวัฏจักรของน้ำที่ระเหยแล้ว จับตัวตกกลับคืนสู่ผืนโลก
...

หลังฝนหยุดไออุ่นของป่าที่ปะทะกับสายฝนเย็นฉ่ำก็กลั่นตัวเป็นหมอกลอยขี้นเหนือผืนป่า ผมจอดเรือเข้าที่แพพัก แต่ยังไม่ค่อยสะใจเลยโดดน้ำเล่นต่ออีกเชื่อไหมว่าน้ำของเขื่อนรัชชประภาอุ่นมาก แม้จะพึ่งตากฝนมาและว่ายน้ำต่ออีกตั้งนานก็ไม่รู้สึกหนาวเลย คนที่แพบอกว่าภูเขาที่นี่เป็นหินปูน เหมือนอ่างขนาดใหญ่ที่ถ่ายเทความร้อนให้น้ำอยู่เสมอ ค่ำคืนแรกนั้นเราได้ลองชิมเนื้อปลาชะโดทอดกระเทียมหอมกรุ่นและปลาอีกนานาชนิดจากคุณโป่ง พ่อครัวฝีมือเยี่ยมที่พูดภาษาอังกฤษยังกับน้ำไหล ผมเข้าเรือนแพนอนฟูกไม่ต้องกางมุ้ง จะกางทำไม หลับสบาย ไม่เห็นมียุงสักตัวเดียว
--->