มีอะไรมากกกว่าที่คิด

"วันนี้ไปเดินป่ากันมั่งไหม" คุณนิยม คายักเกอร์มือฉมังและผู้นำทางเนอความคิด

"ผมอยากพายเรือมากกว่าครับ" ผมตอบ

"นั่นแหละเดินป่าไปพายเรือไง"

ผมทำตาโต ถ้าได้ 2 อย่างครบก็ดีน่ะสิ จะได้รู้จักเขาสกภาคพื้นดินเพิ่มขึ้นด้วย คุณนิยมเลยพาเราลงเรือหางจากแพต้นน้ำไปอีกแค่ 200-300 เมตร จดกับชายเขาที่มีทางดินลาดขึ้นไปสู่ผืนป่าดิบ ฝนเมื่อวานทำให้พื้นดินและพืชพรรณเขียวฉ่ำจนเรารู้สึกได้ถึงความเย็นที่ระเหยออกมา ตลอดทางแคบ ๆ ขนาดเดินเรียงเดี่ยวล้วนอุดมไปด้วยเฟิร์นนานาชนิด ดอกปุดสีแดงสด ตะเคียน ไม้ยาง ขนาดใหญ่ ต้นค้อ เต่าร้าง และมีหวายทอดเลื้อยชูแผ่นใบรูปขนนกขนาดใหญ่ขึ้นหาแสง ตามลำต้นของมันจะมีหนามแหลมเรียงเวียนอยู่โดยรอบ แต่อย่าหยุดเดินเชียวนะ เพราะทากดูดเลือด (leech) ดักชูคอกันสลอนเชียว กว่าจะถึงฝั่งน้ำอีกด้านหนึ่งของเนินเขาพวกเราเลยได้ทากไว้ดูเล่นกันคนละหลายตัว
...

"ทะเลใน 500 ไร่" เป็นแอ่งน้ำกว้างที่ถูกโอบล้อมด้วยเทือกเขาหินปูนตั้งชันขนาดใหญ่ น้ำเป็นสีเขียวมรกตงามตา เงียบสงบมาก เพราะนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เข้าไม่ถึง คงเพราะขี้เกียจเดินป่ากันกระมัง 80 เปอร์เซ็นต์ของคนที่จะเข้ามาที่นี่จึงเป็นฝรั่ง ไม่ใช่คนไทย ผืนป่ารอบทะเลใน 500 ไร่อุดมสมบูรณ์มาก แลเขียวชอุ่มไปหมดเมื่อมีคนรบกวนน้อย สัตว์จำพวกค่าง ชะนี และนกเงือกจึงเข้ามาอาศัยแพร่พันธุ์กันสบาย ๆ ได้ยินเสียงร้องและเห็นตัวกันง่าย ๆ ไม่ต้องซุ่มดูแต่ประการใด
--->